Sfery zarządzania finansami przedsiębiorstwa

Proces zarządzania finansami przedsiębiorstwa obejmuje 2 zasadnicze sfery oraz sprowadza się do potrzeby podejmowania 2 grup decyzji: decyzji inwestycyjnych (w znaczeniu szerokim) oraz decyzji finansowych.

Decyzje inwestycyjne

Decyzje inwestycyjne to decyzje, w rezultacie których kształtowana jest struktura oraz wielkość rzeczowych aktywów koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej. Wynikiem tych decyzji są zatem są tak zwane inwestycje rzeczowe.

Decyzjami inwestycyjnymi są również decyzje o wielkości oraz strukturze aktywów finansowych (tak zwane inwestycje finansowe). Zarazem jedne, jak również drugie inwestycje, jak każde aktywa, wymagają zaangażowania kapitału. Jest to wynikiem tego, iż decyzje inwestycyjne w gruncie rzeczy dotyczą wykorzystania kapitału.

Decyzje finansowe

Natomiast decyzje finansowe dotyczą zdobywania źródeł sfinansowania tych aktywów, a zatem ich rozmiarów, typów oraz struktury. Są to zatem decyzje o zbieraniu kapitału.

W tak pojmowanym zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa nie rozważa się problemu, które z tych decyzji są istotniejsze. Zarazem jedne, jak również drugie są ważne dla osiągania celów przedsiębiorstwa. Co najwyżej można mówić o pewnej konsekwencji czasowej ich podejmowania. Z merytorycznego punktu widzenia proces zarządzania finansami, jako proces decyzyjny, zaczyna się od formułowania potrzeb w zakresie zmian poziomu oraz struktury aktywów, a zatem spraw inwestycyjnych. Te zamierzenia są potem konfrontowane z możliwościami oraz warunkami ich finansowania, w tym również z możliwościami, a także warunkami zdobycia nowych źródeł finansowania.

W rezultacie tej konfrontacji może być podjęta korzystna ewentualnie negatywna decyzja o inwestowaniu zależnie od możliwości ich finansowania kapitałem i od relacji między kosztem tego kapitału a uzyskiwanymi wynikami. W tak pojmowanych zależnościach, które występują między tymi dwoma grupami decyzji, sfery decyzji finansowych uznać można za weryfikujące decyzje inwestycyjne. Nie znaczy to jednakże, iż jedne z nich są istotniejsze, a drugie im podporządkowane.